Nu de economie weer aantrekt, nemen mensen sneller de beslissing om te scheiden dan in de afgelopen jaren. Ook de directeur van een basisschool, die liever anoniem wil blijven wegens privacyredenen, ziet dat terug. Bovendien ziet ze dat te weinig ouders op een goede manier uit elkaar gaan en de negatieve consequenties daarvan worden op school pijnlijk zichtbaar. Ze geeft een aantal voorbeelden.

1. Gedrags- en leerproblemen

“Het gedrag van een kind kan veranderen door een scheiding. Soms direct, soms pas na een paar jaar”, aldus de directrice. Sommige kinderen raken na een scheiding in zichzelf gekeerd of krijgen concentratieproblemen, waar hun schoolresultaten vervolgens onder lijden. Wanneer deze problemen gesignaleerd worden, grijpt de school in: “We schakelen dan een schoolmaatschappelijk werkster in die aan de school verbonden is. Het is belangrijk dat het kind met iemand kan praten en emoties kan uiten. Dit zijn vertrouwelijke gesprekken waar de school niet over hoort.”

2. Loyaliteitsproblemen

Soms komt aan het licht dat ouders hun kinderen tegen elkaar uit willen spelen: “Moeders die zeggen: ‘jij wil vast net zo als mama heten. Papa heet zo, maar zo hoef jij niet meer te heten”, geeft de directeur als voorbeeld. Met name bij kleuters komen dit soort verhalen aan het licht, omdat zij erg open zijn over wat er thuis gebeurt. Bij andere kinderen is dit moeilijker vast te stellen. Als de school een dergelijke situatie tegen komt, wordt Veilig Thuis ingeschakeld indien nodig.

3. Passieve opstelling ouders

Als blijkt dat het kind minder goed presteert op school, ziet de directeur vaak een passieve reactie van de ouders. “We krijgen dan als school het balletje toegespeeld: welke maatregelen kunt u nemen voor ons kind?”, aldus de directeur. Ze probeert ouders dan bewust te maken van hun eigen rol hierin. Gelukkig kent ze ook genoeg gevallen waarin ouders wel initiatief nemen.

4. Ex verbannen van school

Een scheiding zorgt ook voor een andere taakverdeling bij de ouders als het gaat om de zorg voor de kinderen. Dat wordt niet altijd geaccepteerd door beide partners. “Ik merk weleens dat een van de ouders daar moeite mee heeft. Een moeder vindt het bijvoorbeeld maar niks dat de vader zich nu opeens ook overal mee bemoeit. Hij wil helpen op school of gaat ineens mee met een schooluitje”, aldus de directeur. Ook maakt ze weleens mee dat de ene ouder de andere geen toestemming verleent om het kind op te halen op school. De directeur vraagt dan altijd om bewijs: “Ik zeg dan altijd: geef mij de brief van de advocaat waarin staat dat het niet mag. Die hebben ze vaak niet. Dan maak ik duidelijk dat de ex-partner gewoon op schoolplein mag komen en het kind ook gewoon meekrijgt. Ouders kunnen van alles zeggen, maar ik wil het zwart op wit hebben.”

5. Informatie over kind onthouden

In sommige gevallen gaan de eisen van de ex-partner nog verder, ze willen dan zelfs dat de andere ouder niet meer op de hoogte wordt gehouden van hoe het op school gaat met het kind. Ook hier gaat de directeur niet in mee: “De beslissing om een ouder niet meer te informeren, ligt niet bij ons. Dus als een ouder naar school belt om zijn dochtertje te feliciteren met haar verjaardag, komt het kind gewoon even aan de telefoon. Ook als ik heb gehoord dat die ouder het kind niet meer mag zien. Pas als ik zo’n verbod zwart op wit heb, leggen we beperkingen op.”

6. Ex-partners mijden elkaar

Ook de ouderavonden zien er door het grote aantal scheidingen anders uit. In de ideale situatie zouden ouders samen aanschuiven, maar in de meeste gevallen is dat niet zo. Daardoor kosten ouderavonden steeds meer tijd, omdat alle ouders de gelegenheid moeten krijgen om met de leerkracht te praten.

Het gesprek met de directeur maakt duidelijk hoe groot de gevolgen van een scheiding kunnen zijn, ook op school. Ze sluit af met een oproep: “Als jullie dan toch uit elkaar gaan, doe het dan in ieder geval goed. Wikkel de echtscheiding op een nette manier af en zorg ervoor dat de onderlinge verhoudingen niet verstoord raken. Jullie relatie mag dan voorbij zijn, maar jullie blijven voor altijd met elkaar verbonden via het kind.”